Uhud gazâsında Resûlullahın mübârek yüzü yaralanıp, mübârek dişi
kırılınca, Eshâb-ı kirâm çok üzüldüler:
– Duâ et, Allahü teâlâ, cezalarını versin, dediler.
Peygamber efendimiz:
– La’net etmek için gönderilmedim. Hayır duâ etmek için, her mahluka
merhamet etmek için gönderildim, buyurdu.
Sonra da şöyle duâ etti:
– Yâ Rabbî! Bunlara hidâyet ver. Tanımıyorlar, bilmiyorlar, buyurdu.
Fakîrlere sadaka vermeyi unutmamalıdır. Ehline ve çoluk çocuğuna ve
akrabâya verilen şeyler de, sadaka yerine geçer.
Kimseye bedduâ etmemelidir. Hele kişi kendisine, âilesine ve çocuklarına hiç
bedduâ etmemelidir. Olur ki, duâların icâbet, kabûl olma zamanına rastlar da,
bedduâsı kabûl olur. O zaman pişman olur ama pişmanlık fayda vermez. Hadîs-i
şerîflerde buyuruldu ki:
“Kendinize, evlâdınıza, kötü duâ etmeyiniz. Allahın kaderine râzı olunuz.
Ni’metlerini artırması için duâ ediniz.”
“Ananın, babanın çocuğuna olan ve mazlûmun, zâlime olan bedduâları,
red olunmaz.” Anne-babanın çocuklarına yaptıkları bedduâları kabûl edilir. Çünkü anne baba
çocuklarına, ancak isyân ettikleri, aşırı kötü davrandıkları, hak ve hukuklarına
riâyet etmedikleri zaman bedduâ ederler.
Anne-baba, kendilerine hürmet, itâ’atte bulunan çocuklarına şefkat,
merhamet ve iyilik ile duâ ederler. Babanın bedduâsı annenin bedduâsına göre
daha çabuk kabûl olur. Çünkü anne çok merhametlidir. Söz ile söyler ise de
kalbinden, bedduâsının tutmasını istemez. Baba öyle değildir.
Çocuğun da anne-babasına yaptığı duâ makbûldür. Kardeşine gıyâbında,
arkasından yapılan duâlar da makbûldür. Buradaki kardeşten maksat, hem kendi
öz kardeşi, hem de din kardeşi olan bütün mü’minlerdir.
Baba, çocuğuna hayır ile duâ eder, bedduâ etmez. Hadîs-i şerîfte, “Babanın
çocuğuna duâsı, peygamberin ümmetine duâsı gibidir” buyuruldu. Yanî
babanın çocuğuna duâsı, peygamberin ümmetine duâsı gibi kabûl olunur. Aynı
şekilde anne de, çocuğuna hayır ile duâ etmelidir. Peygamber efendimiz,
“Annenin duâsı, daha çabuk kabûl olunur” buyurdu. Yâ Resûlallah, acaba
neden? dediler. “Çünkü ana, babadan daha merhametlidir. Merhametlinin
duâsı sâkıt olmaz” buyurdu.
Çocuğuna bedduâ etmemelidir. Çünkü kabûl edilir ve ona zarar verir. Adamın
biri, Abdullah bin Mübârek’e gelip, çocuklarından birini şikâyet etti. Abdullah bin
Mübârek, çocuğuna bedduâ ettin mi? buyurdu. Evet dedi. Onu sen bozdun, o
beğenmediğin hâle sen düşürdün, buyurdu.
Mü’minin, görmeden bir kardeşine yaptığı duâda riyâ ve menfaat yoktur.
Fakat hazır olan kimseye yapılan duâda, gösteriş ve çıkar söz konusu olabilir. Bir
arada olmayanların birbirlerine yaptıkları duâda yalnız Allah rızâsı gözetildiği için
duâları makbûl olur. Bir hadîs-i şerîfte, “Bir müslümanın, din kardeşine gıyâbında yaptığı duâ
kabûl olunur. Başucunda bir melek vardır. Kardeşine duâ yaptıkça, sana da o
kadar der. O meleğin görevi budur” buyurulmuştur.
Hastaların ve âdil, sâlih kimselerin, Allah dostlarının duâları, oruçlunun duâsı
da kıymetlidir. İftar zamanı yapılan duâ kıymetlidir.
Misâfirin duâsı evine, gâzînin duâsı vatanına dönünceye kadar makbûldür.
Çünkü âilesinden uzak olduğu ve çeşitli zorluklarla karşılaştığı için kalbi kırıktır.
Allahü teâlâya bütün kalbi ile yönelir ve duâsı da Hak teâlânın lûtuf ve ihsânı ile
kabûl olur.
Mazlûmun bedduâsından sakınmalıdır. Zulüm ateşi ile karşı karşıya gelen
kimsenin içi yanar, bedduâ yapmak zorunda kalır. Duâsı kabûl mahallinde olur.
Ebüdderdâ hazretleri buyurdu ki: Mazlûmun bedduâsından,âhından ve
yetîmin gözyaşlarından sakının. Çünkü insanlar rahat uykuda iken onlar dert,
sıkıntı, üzüntü içindeler.
Bir müslümanın kâfir olması için duâ edenin kendisi kâfir olur. Zâlimden
başkasına bedduâ etmek harâmdır. Zâlime, zulmü kadar bedduâ etmek câiz olur.
Câiz olan birşeyin miktarı, özrün miktarı kadar olur. Zâlime de bedduâ etmemek,
sabır etmek ve hattâ, affetmek daha iyidir.
Herhangi bir kâfire, Allah ömür versin demek, câiz değildir. Müslüman olması
için böyle duâ etmek, câiz olur. Kâfire saygı ile selâm veren, kâfir olur. Kâfire saygı
bildiren bir söz söylemek, meselâ üstâdım demek, küfür olur.