Fesadın arttığı, zulmün yaygınlaştığı, hayır ve salah ehli için dünyanın dar geldiği, marufun münker ve münkerin de maruf sayıldığı her zaman, işte bütün bu olumsuzlukların meydâna geldiği her dönemde, şüphesiz ki Allah, insanları yenileyecek ve dinlerini ihya edecek birini yollar. Dinde bozulanları düzeltmek için, Hakk’ın ve hukukun ikamesi için birini yollar. Eğer onlar olmazsa yeryüzü fasit olur ve din kaybolur. İşte bu Allah’ın bu dünya üzerindeki bir sünneti, bir kanunudur. Allâh’ın sünnetini kimse değiştiremez.
İşte Şeyh Abdûlkadir Geylani (ks) Hazretleri o büyük mücedditlerden biriydi. Onlar hak yolunun nuru oldular. Ümmeti gafletten uyandırdılar. Şeyh Abdûlkadir Geylani (ks) Hazretleri, Haçlı seferleri İslam âleminin kalbine ulaştığında, insanlara yol göstererek onları doğru yola davet etmiş ve güçlü kalmalarını sağlamıştır. O zamanda yaşanan en kötü olaylardan birisi de şüphesiz ki Kudüs’ün düşmesi idi. Mescid-i Aksa’nın avlusunda insanları, yaklaşık yetmiş bin günahsız Müslümanı hunharca ve vicdansızca katlettiler. Müslümanların kanlarını döktüler. Bütün bunlar olurken Müslümanlar aralarındaki sorunlarla uğraşmaktaydı. Sultanlar, hükümdarlar ve idareciler bu yaşananlar karşısında hiçbir şey yapmadılar.
Şeyh Abdûlkadir Geylani (ks) Hazretleri Bağdat’a h. 488 senesinde gelmişti. Nefsini terbiye için yirmi sene boyunca itaat, mücahede ve zühd hayatı yaşadı. Daha sonra vaaz ve tedrisat için kürsüye geçti. Derslere çok az sayıda insanlar ile başladı ve gün geçtikçe derslerine katılanların sayısı çoğaldı. Öyle ki, yetmiş bin kişi onu dinlemek için toplanıyordu. Bütün bunların yanında Şeyh Geylani (ks) şeriat ilmi için medresesinde özel bir bölüm ayırdı. Müritlerin kalabilmeleri için bir ribat yaptırdı. Onlar için özel bir metot ve üslup uyguluyordu. Zira onları ilmî, ruhani ve içtimaî yönden birer mücahit olarak yetiştiriyordu. Nakledilenlere göre medreseden mezun olan bazı talebeler İslam ve cihad bayrağını taşıdılar. Kudüs’ün kurtulması için büyük çaba sarfettiler. Zira hepsi Salahaddin-i Eyyûbi’nin ordusuna katılmışlardı.
Buradan anlıyoruz ki Kadiriyye Medresesi Haçlıların zulmü altında kalmış Müslümanların kurtulmaları ve tekrar İslam bayrağı altında yaşamaları yönünde büyük rol oynamıştır. Bu da Zengi komutasında gerçekleştirilmiştir. Bu talebelerden bazıları meşhur da olmuştur. Meselâ İbn-i Neca (vaiz) daha sonra Salahaddin-i Eyyûbi’nin siyasetten ve ordudan sorumlu müsteşarlığını yapmıştır.
Yine, Hafız Er-Rehâvî ve Hz. Pir’in oğlu Şeyh Musa onlardandır. Hâfız Er-Revâhî Şam’a giderek Zengi’nin ordusuna katılmış ve askerlere eğitim verme görevini üstlenmiştir. Şeyh Muvaffakuddin bin Kudame el-Makdisi, Cemail’den ayrılarak Şeyh Abdûlkadir Geylani (ks) Hazretleri’nin medresesine gelmiştir. Şeyh onu ilmî ve amelî açıdan tam olarak yetiştirdikten sonra kendisi Salahaddin’e müsteşar olmuştur. Onun akrabası ve onunla birlikte Bağdat’a gelen Abdulğani el-Makdisî, Es’ad Bin el-Munca bin el- Berekat, Hâmid Bin Mahmud Bin Hâmid El-Harrani ve daha pek çok kişi aynı şekilde çeşitli hizmetlerde bulunmuşlardır.
Gerçekten Şeyh Abdûlkadir Geylani (ks), Salahaddin-i Eyyûbi’nin en büyük yol göstericilerinden biri idi. Ona ve askerlerine İslam ümmetinin düşmanlarını yenmelerini sağlayacak yolu aydınlatıyordu.
Şeyh Abdûlkadir Geylani (ks) Hazretleri vefat etmiş olsa bile, onun hatıraları ve metodu insanların içinde yaşamaya devam etmektedir. O, nurundan hiç bir şey kaybetmemiştir. İnsanlara hakkı tavsiye ettiği için tesiri de asla bitmeyecektir. Allah-u Teâla جل جلاله, Abdûlkadir Geylani (ks) Hazretlerinden ve insanlara doğru yolu gösteren bütün mürşidlerden razı olsun.