Zariyat Süresi Okunuşu Arapçası
0
0
Favorilerime Ekle
Favorilerimden Çıkar
Lütfen bekleyiniz...
Geniş Ekran
Dar Ekran
Reklam 5 saniye sonra kapanacak.
Reklamı Geç
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ﴿١
1.Vez zâriyâti zerven.
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿٢
2.Fel hâmilâti vıkran.
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ﴿٣
3.Fel câriyâti yusran.
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿٤
4.Fel mukassimâti, emren.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿٥
5.İnnemâ tûadûne le sâdikun.
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ﴿٦
6.Ve inned dîne le vâkıun.
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿٧
7.Ves semâi zâtil hubuki.
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ﴿٨
8.İnnekum le fî kavlin muhtelifin.
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿٩
9.Yu’feku anhu men ufike.
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿١٠
10.Kutilel harrâsûn(harrâsûne).
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿١١
11.Ellezîne hum fî gamratin sâhûn(sâhûne).
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٢
12.Yes’elûne eyyâne yevmud dîn(dîni).
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿١٣
13.Yevme hum alân nâri yuftenûn(yuftenûne).
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٤
14.Zûkû fitnetekum, hâzâllezî kuntum bihî testa’cilûn(testa’cilûne).
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿١٥
15.İnnel muttakîne fî cennâtin ve uyûnin.
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿١٦
16.Âhizîne mâ âtâhum rabbuhum, innehum kânû kable zâlike muhsinîn(muhsinîne).
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿١٧
17.Kânû kalîlen minel leyli mâ yehceûn(yehceûne).
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿١٨
18.Ve bil eshârihum yestağfirûn(yestağfirûne).
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿١٩
19.Ve fî emvâlihim hakkun lis sâili vel mahrûmi.
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ﴿٢٠
20.Ve fîl ardı âyâtun lil mûkınîn(mûkınîne).
وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٢١
21.Ve fî enfusikum, e fe lâ tubsirûn(tubsirûne).
وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢
22.Ve fîs semâi rızkukum ve mâ tûadûn(tûadûne).
فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ﴿٢٣
23.Fe ve rabbis semâi vel ardı innehu le hakkun misle mâ ennekum tentıkûn(tentıkûne).
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٤
24.Hel etâke hadîsu dayfi ibrâhîmel mukramîn(mukramîne).
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ ﴿٢٥
25.İz dehalû aleyhi fe kâlû selâmâ(selâmen), kâle selâm(selâmun), kavmun munkerûn(munkerûne).
فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ ﴿٢٦
26.Fe râga ilâ ehlihî fe câe bi iclin semînin.
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٢٧
27.Fe karrabehû ileyhim kâle e lâ te’kulûn(te’kulûne).
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿٢٨
28.Fe evcese minhum hîfeten, kâlû lâ tehaf, ve beşşerûhu bi gulâmin alîm(alîmin).
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ﴿٢٩
29.Fe akbeletimraetuhu fî sarratin fe sakket vechehâ ve kâlet acûzun akîmun.
قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ﴿٣٠
30.Kâlû kezâliki kâle rabbuki, innehu huvel hakîmul alîmu.
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١
31.Kâle fe mâ hatbukum eyyuhâl murselûn(murselûne).
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ﴿٣٢
32.Kâlû innâ ursilnâ ilâ kavmin mucrimîn(mucrimîne).
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ ﴿٣٣
33.Li nursile aleyhim hıcâraten min tînin.
مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿٣٤
34.Musevvemeten inde rabbike lil musrifîn(musrifîne).
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٣٥
35.Fe ahracnâ men kâne fîhâ minel mu’minîn(mu’minîne).
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٣٦
36.Fe mâ vecednâ fîhâ gayra beytin minel muslimîn(muslimîne).
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٣٧
37.Ve teraknâ fîhâ âyeten lillezîne yahâfûnel azâbel elîm(elîme).
وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٣٨
38.Ve fî mûsâ iz erselnâhu ilâ fir’avne bi sultânin mubînin.
فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩
39.Fe tevellâ bi ruknihî ve kâle sâhırun ev mecnûnun.
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿٤٠
40.Fe ehaznâhu ve cunûdehu fe nebeznâhum fîl yemmi ve huve mulîm(mulîmun).
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ﴿٤١
41.Ve fî âdin iz erselnâ aleyhimur rîhal akîm(akîme).
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ﴿٤٢
42.Mâ tezeru min şey’in etet aleyhi illâ cealethu ker ramîm(ramîmi).
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ ﴿٤٣
43.Ve fî semûde iz kîle lehum temetteû hattâ hînin.
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿٤٤
44.Fe atev an emri rabbihim fe ehazethumus sâikatu ve hum yanzurûn(yanzurûne).
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ ﴿٤٥
45.Fe mâstetâû min kıyâmin ve mâ kânû muntesirîne.
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿٤٦
46.Ve kavme nûhın min kablu, inne hum kânû kavmen fâsıkîn(fâsıkîne).
وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧
47.Ves semâe beneynâhâ bi eydin ve innâ le mûsiûn(mûsiûne).
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨
48.Vel arda feraşnâhâ fe ni’mel mâhidûn(mâhidûne).
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٤٩
49.Ve min kulli şey’in halaknâ zevceynî leallekum tezekkerûn(tezekkerûne).
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥٠
50.Fe firrû ilâllâh(ilâllâhi), innî lekum minhu nezîrun mubîn(mubînun).
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥١
51.Ve lâ tec’alû meallâhi ilâhen âhar(âhara), innî lekum minhu nezîrun mubîn(mubînun).
كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢
52.Kezâlike mâ etâllezîne min kablihim min resûlin illâ kâlû sâhırun ev mecnûn(mecnûnun).
أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣
53.E tevâsav bihî, bel hum kavmun tâgûn(tâgûne).
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤
54.Fe tevelle anhum fe mâ ente bi melûm(melûme).
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٥
55.Ve zekkir fe innez zikrâ tenfeul mu’minîn(mu’minîne).
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦
56.Ve mâ halaktul cinne vel inse illâ li ya’budûni.
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿٥٧
57.Mâ urîdu minhum min rızkın ve mâ urîdu en yut’imûni.
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿٥٨
58.İnnallâhe huver razzâku zul kuvvetil metîn(metînu).
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩
59.Fe inne lillezîne zalemû zenûben misle zenûbi ashâbihim fe lâ yesta’cilûni.
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٦٠
60.Fe veylun lillezîne keferû min yevmihimullezî yûadûn(yûadûne).
BU VİDEOYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
Yorum Yap