Mekke döneminde inmiştir. 25 âyettir. Sûre, adını birinci âyette geçen “inşakka” fiilinin mastarı olan “İnşikâk” kelimesinden almıştır. İnşikâk, yarılmak demektir.

Gök yarıldığı ve Rabbine boyun eğdiği zaman -ki ona yaraşan budur-, ﴾1-2﴿ Yer uzatılıp dümdüz edildiği ve içindekileri atıp boşaldığı zaman, ﴾3-4﴿ Rabbini dinlediği zaman -ki ona yaraşan da budur- (insan yaptıklarını karşısında bulur!) ﴾5﴿ Ey insan! Şüphesiz, sen Rabbine (kavuşuncaya kadar) didinip duracak ve sonunda didinmenin karşılığına kavuşacaksın. ﴾6﴿ Kime kitabı sağından verilirse, ﴾7﴿ Hesabı çok kolay bir şekilde görülecek, ﴾8﴿ Sevinçli olarak ailesine dönecektir. ﴾9﴿ Fakat kime kitabı arkasından verilirse, ﴾10﴿ “Helâk!” diye bağıracak ve alevli ateşe girecektir. ﴾11-12﴿ Çünkü o, (dünyada iken) ailesi içinde sevinçli idi. ﴾13﴿Çünkü o hiçbir zaman Rabbine dönmeyeceğini sanırdı. ﴾14﴿ Hayır! Sandığı gibi değil! Şüphesiz Rabbi onu görüyordu. ﴾15﴿ Yemin ederim şafağa, ﴾16﴿Geceye ve içinde topladıklarına, ﴾17﴿Dolunay halindeki aya ki, ﴾18﴿ Şüphesiz siz halden hale geçeceksiniz. ﴾19﴿Böyleyken onlara ne oluyor da iman etmiyorlar? ﴾20﴿ Onlara Kur’an okunduğu zaman secde etmiyorlar. ﴾21﴿ Daha doğrusu, inkar edenler (Kur’an’ı) yalanlıyorlar. ﴾22﴿ Halbuki Allah, içlerinde ne sakladıklarını çok iyi bilir. ﴾23﴿ Öyle ise sen onlara elem dolu bir azabı müjdele!﴾24﴿ Ancak iman edip de sâlih ameller işleyenler başka. Onlar için, bitmez tükenmez bir mükafat vardır. ﴾25﴿